MP3: waarom gebruikt Spotify of iTunes dit nie?
MP3, geïntroduceerd in 1995 is vrijwel bij iedereen een bekende term als het gaat om geluidsbestanden te beluisteren, met name muziek. In het begin werd de term MPEG ook nog wel eens genoemd als men over mp3 sprak maar MPEG bevat meerdere soorten codecs (manieren om media data te coderen/comprimeren zoals video). Voluit is het MPEG-1 Layer 3 en dan afgekort tot mp3, wat ook de extensie is van de muziekbestanden, vandaar in de volksmond “mp3”.
Maar waarom is mp3 zo populair en snel een standaard geworden? En is dat eigenlijk nog wel zo?
Redenen die ik kan ophoesten:
1. Het reduceert een muziekbestand tot een tiende van het origineel waarbij de kwaliteit redelijk behouden blijft. Al blijft het onderwerp kwaliteit wel arbitrair;
2. Internet bandbreedte was kostbaar, net zoals data opslag;
3. Mp3 werd gelijk ondersteund door WinAmp (1997) De audiospeler ondersteunde mp3 formaat maar kon ook CD’s in mp3 formaat rippen.
4. Start van mp3.com in 1997 en kort daarna de opkomst van Napster.
Er was dus sprake van een snelle adoptie van het mp3 formaat wereldwijd. Het juiste formaat op het juiste moment geïntroduceerd en breed gedragen door derden.
AAC of OGG
Een nadeel is dat mp3 gelicenseerd is, m.a.w. het gebruik van de codecs kost geld. Daarnaast zijn er op dit moment alternatieven ontwikkeld die efficiëntere compressie methoden hebben en open source zijn.
Apple gebruikt AAC en OGG wordt door Spotify gebruikt als compressie techniek. AAC wordt door al breed ondersteund door meerdere platformen/producten t.o.v. OGG maar waarbij het OGG formaat dan weer een hogere bitrate (= betere kwaliteit?) aankan en open source is. Maar zoals eerder aangegeven is kwaliteit altijd een reden tot discussie.
Het nadeel van al deze compressietechnieken is dat ze een “lossy” formaat zijn i.p.v. loss less. Oftewel, er verdwijnt data tijdens compressie. Nu je ziet dat bandbreedte en dataopslag steeds goedkoper worden, ook de oplossingen zonder data verlies meer op aan het komen zijn, bijvoorbeeld het FLAC (Free Lossless Audio Codec) formaat. Al zie je dat dit meer leeft onder de audiofielen dan de “gewone” consument. En het is zeer afhankelijk welk type muziek je beluistert.
Ga je voor Beethoven’s Symfonie nr. 3 in Es gr.t., op. 55, ‘Eroica’ dan is FLAC zeker de moeite waard om eens te proberen, ga je Ronnie Flex feat. Lil Kleine met hun laatste hit UhUh op je JBL Boombox luisteren op het schoolplein dan is een lossy formaat prima, je mist waarschijnlijk niet zo heel veel 😉